O ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
1 Φεβρουαρίου 2016 Ως εκπαιδευτικός, και εισηγήτρια του μαθήματος Πληροφορικής, δεν μπορώ να αδιαφορήσω σε ένα τέτοιο νέο: http://www.minedu.gov.gr/eidiseis/17610-1-02-2016-efyge-apo-ti-zoi-o-daskalos-ton-fylakismenon
ΣΥΜΠΑΘΗΣΑ
Όλους εκείνους που πρόθυμα υπομένουν τις αυθαιρεσίες της όποιας εξουσίας, αγόγγυστα, ελπίζοντας πάντα ότι θα έλθει μια σωστή κυβέρνηση, ότι κάτι γι αυτούς θα "ξημερώσει". Συμπάθησα αυτούς που οι άλλοι ονομάζουν 'ανθρωπάκια' , που τίποτε δεν ξεσηκώθηκε μέσα τους να ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΕΙ τη βία. Yπομένουν στο βωμό μιας πίστης, στο βωμό των όμορφων στιγμών, μοναχά στιγμων στο βωμό της πεποίθησης ότι κάτι θα αλλάξει , στο βωμό της καλοπιστίας σε κάθε άνανδρο που στέκεται και τους κοροϊδεύει. Μη στενοχωριέστε, θ αντέξουμε και πάλι, θα τους βλέπουμε και πάλι να καλοπερνούν εις βάρος μας, αλλά το βάρος μέσα μας ολοένα θε να αυξάνει ΓΙΑΤΙ Δ Ε Ν αντισταθήκαμε!!
ΠΕΡΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ και ΠΟΣΑ ΧΑΝΟΥΜΕ από τον «αδυσώπητο
ανταγωνισμό»
Δυο σκέψεις :
Πολλές φορές (και δη στο επάγγελμα της Πληροφορικής)
προτιμάμε τον ανταγωνισμό από τον συναγωνισμό
και την ευγενή άμιλλα. Με αποτέλεσμα, στην προσπάθειά μας να γίνουμε
περισσότερο ‘δήθεν επαγγελματίες’ , κλεινόμαστε στον εαυτό μας, στην
εσωτερίκευση των σκέψεων και στο ολοένα μεγαλύτερο «κρύψιμο της πληροφορίας’
αντί να προτιμάμε να διαχέεται η γνώση προς τους ‘δήθεν ανταγωνιστές’
συναδέλφους. Ο αγώνας μας τότε προσανατολίζεται μόνο και μόνο σε μια εγωιστική
μανία για επιτυχία, ξεχνώντας τα μαγικά κλειδιά : ανοιχτότητα, συνεργατικό
πνεύμα, ομαδικότητα. Ας παραδώσουμε έναν καλύτερο κόσμο στα παιδιά μας με όλα
αυτά τα στοιχεία συνοδοιπόρους, συνειδητοποιώντας ότι χάνουμε από τη μέχρι τώρα
πολιτική του ατομισμού και να περάσουμε στην ατομικότητα και την ευθύνη του
ισότιμου «άλλου».
__________________________________________________________________________________
